Tikkertje met bloggers

Ik ben 'getagd' door Ron. Ik kende Ron niet, maar blijkbaar leest ie mijn blog. En nu "ben ik 'm" in het spel tikkertje met bloggers (voor 2 spelers en meer). Bedenker: Erno Hannink van het blog Enthousiasmeren.nl. Erg goed voor zijn eigen bezoekcijfers ;-).
Als je hem bent, schrijf je 5 dingen op die de lezers nog niet van je weten. Vervolgens tik je 5 anderen aan. Volg de stroom vooruit of terugen je komt bij bloggers die je waarschijnlijk nog niet kent.

Ok, 5 dingen die je waarschijnlijk nog niet wist:

1. Een blogposting van mij leidde tot een artikeltje in het decemernummer van tijdschrift De Zaak. Het ging over YouTube en de kleine ondernemer. Lees de posting hier.

2. Ik heb ooit bij een sessie met Emile Ratelband over kolen gelopen. Geen centje pijn. Een half jaar later, tijdens een BBQ in het bos, wilde ik dat kunstje herhalen. Zonder Emile moest ik het toch ook kunnen? Dat ging NIET goed. Ik kreeg ontzettende blaren en kon drie dagen nauwelijks lopen.

3. Casablanca op de Zeedijk in Amsterdam is mijn favoriete danstent

4. Mijn eerste baantje was fotograaf bij de ingang van de Burger's Zoo in Arnhem. Ik was 15 jaar en verdiende 3 gulden per uur. En ik leerde er fotograferen.

5. Ik ben bezig een website op te zetten waarop je zaaltjes kunt zoeken voor trainingen, workshops, vergaderingen en borrels. Houd mijn blog in de gaten, binnenkort heb ik ieders hulp nodig om de database te vullen.

Ik tik of tag de volgende 5 personen:
Peter Boersma
Marga Groot Zwaaftink van Commgres
Gijs van Wulfen van Fogglog
Frank Janssen van Frankwatching
Mieke Roth van NowHow

Jij bent 'm!

ProRail prijsvraag

Ik zie, ik zie een leuke prijsvraag van ProRail. Helaas is de deadline al verstreken, maar de vraag luidde: "Hoe krijgen we op de 20 regionale spoorlijnen meer reizigers en lagere kosten?" Ter info: een regionale lijn trekt gemiddeld tussen de 2.000 en 5.500 reizigers per dag. Geen enkele regionale lijn is kostendekkend te exploiteren. Voor de meeste regionale lijnen schommelt de kostendekkinggraad tussen de 20 en 50 procent.
ProRail verwacht dat vooral aannemers, adviesbureaus, hogescholen, ingenieursbureaus, kenniscentra, overheden, universiteiten en vervoerders zich uitgedaagd voelen. Maar inzendingen van privé-personen zijn ook welkom. Gek dat ze helemaal niet denken aan marketingbureaus of reclamebureaus. Want uit de commerciele communicatiehoek kunnen toch zeker ook goede ideeën komen. Twee ideeën die me zo invallen:
1. Trek meer reizigers door een speciaal voor deze regionale spoorlijnen samengesteld Er-op-uit gidsje met attracties, leuke adressen en wandelingen allemaal in de buurt van deze spoorlijnen.
2. Doe als Duitsland, waar het Schönes-Wochende-Ticket al in 1995 werd uitgevonden. Voor 15 DM konden 5 mensen het hele weekend reizen, maar alléén met de regionale spoorlijnen (lees stoptreinen). Het ticket werd zo'n succes dat de treinen overvol raakten. Van Hamburg naar München, voor 15 DM! Je deed er wel een heel weekend over, maar ja, dan was je wel aan de andere kant van Duitsland. Inmiddels kost het ticket 30 euro en is nog maar 1 dag in het weekend geldig, maar het is nog steeds populair.
Ik ga beide ideeën toch nog maar even aan ProRail mailen, ook al is de deadline reeds verstreken.
Een alertservice voor dit soort prijsvragen zou handig zijn, maar die lijkt er niet te zijn. Ik geloof dat ik maar regelmatig op dit Steunpunt Ontwerpwedstrijden moet kijken.

De ZZP-er en het kerstpakket

Ik zie, ik zie de decembermaand voor me. Een maand waarin in in de afgelopen 10 jaar altijd een een fijn kerstpakket van mijn werkgever kreeg. Maar dit jaar voor het eerst niet meer want ik werk voor mezelf. Zal ik mezelf op en kerstpakket trakteren? Zal ik iets leuks voor mezelf kopen? Hoe doen andere ZZP-ers dat? Ik zie ze er niet over bloggen, blijkbaar is het geen item? Is het typisch iets dat bij de loonslaven hoort en dat je dus van je afwerpt als je voor jezelf begint? Ik vond het toch wel wat hebben, al die veel te grote dozen (ik werkte bij een bank) waar je elk jaar weer de OV-gebruikers en de fietsers mee ziet worstelen. En dat blikje artisjokharten dat je nooit zult eten, had toch ook wel zijn charme.

Daarom zie ik de volgende oplossing voor me: met een groepje andere freelancers/ZZP-ers verzorg je elkaars kerstpakket. Lootjes trekken, een bedag afspreken en aan de slag. Met als richtlijn bijvoorbeeld: er moet een duuraam non-food artikel in, er moet een potje of blikje met iets vaags in dat volgend jaar geheid nog in je keukenkastje staat en er moet iets van/voor het goede doel in. Een soort suprise maken.
En dan samen een kerstborrel houden waarop je de kerstpakketten uitdeelt aan elkaar. Wie doet er mee in mijn groepje?