Forenzenboeken

Ik zie, ik zie elke veel mensen in treinen zitten. Vaak lezen ze. Tegenwoordig vaak de handzame kleine en gratis kranten, Metro en Spits. Ook vaak een boek. Ik zie ook dat de NS als de vaste hoofdsponsor van de CPNB het lezen in de trein op allerlei verschillende manieren stimuleert, waarmee ze ook een prijs voor heeft gekregen.
Maar ik zie ook mensen die best een boek zouden willen lezen, maar thuis net in een dik boek bezig zijn en dat liever niet meeslepen in hun tas in de trein, te groot in de handtas of te zwaar tijdens het lopen naar en van de trein.
Nu zijn er wel pockets uitgevonden in 1939 (oprichting Pocket Books), maar verder is de vorm van het boek nauwelijks veranderd. Ik herinner me nog het Bulkboek, een boek op krantenpapier voor de jeugd. Het bestaat nog steeds maar zij zijn voornamelijk specialist in literatuureducatie voor jongeren en dus niet in boeken in handig reisformaat. En ik zie luisterboeken opkomen, die je afluistert op je MP3-speler, maar da's geen lezen, da's luisteren.
Maar waarom niet de dikkere boeken in verschillende delen opdelen? Zodat je slechts een handzaam deel van je dikke boek kan meenemen in je handtas en na enkele dagen forenzen het volgende deel? Als het verhaal heel goed is, is de vorm toch niet zo van belang? Waarom verzinnen de NS, CPNB en de uitgevers dat niet? Gewoon afwachten welke titels de bestsellers worden en dan naast de hardcover- en de paperbackversie een forenzenversie in 3 of 4 delen, desnoods in geel/blauw met een NS-logo op de voorkant. Of alleen te koop op het station, ook leuk. Ik ga ze dit idee maar eens sturen...