Mijn weblog is verhuisd

Dit weblog is verhuisd. Omdat mijn hobby, ideeën verzinnen, imiddels mijn werk is geworden (ik ben personal brainstormer, heb ik dit blog geïntegreerd in de site van mijn bedrijf, de IdeaCompany. Je kunt voortaan hier verder lezen. Dit 'roze' blog blijft gewoon in de lucht, maar wordt niet meer aangevuld.

Gebruik vanaf nu niet meer http://ikzie-ikzie.blogspot.com
maar http://www.ideacompany.nl/blog

Vergeet niet de link op jouw site en/of je RSS-feed aan te passen.

Internet update workshop

Ik zie, ik zie heel veel nieuwe initiatieven op internet, die in korte tijd populair worden. Om er een paar te noemen: flickr, YouTube, Second Life, Hyves, Skype, etc.
Afhankelijk van je leeftijd, je interesse in nieuwe dingen en je interesse voor techniek, duik je daar direct in of laat je het aan je voorbij gaan. Maar de gemiddelde marketeer of ondernemer doet er goed zich er wel te verdiepen want vaak bieden ze leuke commerciele mogelijkheden. Maar je bent zo druk en het zijn er zoveel...
Frank Janssen beschrijft veel van deze zogenaamde web 2.0 toepassingen uitgebreid op zijn weblog Frankwatching, maar zijn lezers zijn toch vooral internetprofessionals, denk ik en erover lezen geeft nog niet dezelfde impact als een gerichte toelichting krijgen.

Ik denk dat er een markt is voor "internet update workshops" voor de "gewone" internetter. Voor iedereen die bij wil blijven, maar er niet toe komt om zich in elk nieuw fenomeen te verdiepen. Een workshop of seminar waarin al deze nieuwe toepassingen kort uitgelegd en gedemonstreerd worden. Je investeert één dag of dagdeel en je word bijgepraat door mensen die deze tools zelf gebruiken en die in eenvoudige taal kunnen uitleggen wat je er van moet weten en hoe je het kunt gebruiken. In vogelvlucht worden ze allemaal behandeld. Zodat je je thuis nader kunt verdiepen in alleen die tools die je echt interessant vindt.
Ik noem er een paar: Flickr, Youtube, Slideshare, MSN Space, weblog, podcast, OpenBC, LinkedIn, Hyves, Google Maps, Google Earth, Gmail, Google Notebook, GoogleTalk, Adwords, AdSense, RSS, Wiki, Skype, Plaxo, Del.icio.us, Fleck.
Volgens mij interessant voor de ZZP-er, de marketeer maar ook leuk als verjaardagscadeau voor de actieve 60+.

Wie biedt hem me aan?

Uitgebreid ontbijten

Ik zie, ik zie een niet zo ontwikkelde ontbijtcultuur in Nederland. Buiten de deur ontbijten is hier best lastig. Je moet er naar zoeken. De landen om ons heen hebben beter begrepen dat deze maaltijd zich er ook voor leent om buiten de deur genuttigd te worden, vooral in het weekend of op feestdagen.
In Berlijn, bijvoorbeeld, gaan op zondagochtend alle Duitsers tot een uur of drie brunchen. Studenten, gezinnen met kinderen, yuppen, iedereen doet het. Restaurants hebben voor een vast betaalbaar bedrag brunch met een groot lopend buffet.
En in België bestaat de geweldige keten Le Pain Quotidien. Begonnen met een kleine brood- en ontbijtwinkel in Brussel, heeft de keten nu 24 vestigingen in België en daarnaast in nog 11 landen, helaas niet bij ons. Een grote aanschuif-tafel, een klassieke muziekje op de achtergrond en een mand met heerlijk zelfgemaakt brood draagt bij aan het ultieme weekendgevoel. In de meeste winkels kun je tot in de middag ontbijten en in het weekend zelfs nog later.

Op de Nederlandse restaurant sites Iens en Special Bite kun je wel selecteren op ontbijt, maar dat betekent meestal dat een tent vroeg open is en een broodjeskaart heeft. Zoals in Amsterdam Letting, Het Ponthuys en de ketens Bagels & Beans, Coffee Company en Village Bagels. De Bakkerswinkel komt al een beetje in de buurt, maar ook daar hebben ze geen buffet maar moet je van de ontbijtkaart kiezen.

En één belegd broodje van de kaart moeten kiezen en twee kopjes thee a € 1,80 (terwijl je eigenlijk wel drie keer je thee wilt bijschenken) is echt wat anders dan een lekker buffet met van alles en nog wat en vooral met onbeperkt koffie en thee.
Café Kobalt heeft het beter begrepen, zij bieden een ontbijtbuffet voor € 7,50. Maar ze zijn weer slecht vindbaar, pas op pagina 5 van Google (ontbijten en Amsterdam) kom ik ze tegen.

Waarom richten de grote hotels zich niet veel meer op deze markt? Het buffet staat er toch, enkele tafeltjes zijn er altijd wel beschikbaar. Het is gemakkelijk verdiende omzet, het zijn immers klanten waarvoor geen hotelkamer hoeft te worden schoongemaakt.
Ik zocht er laatst naar en vond op geen enkele hotelsite deze mogelijkheid expliciet genoemd. Een telefoontje naar het Lloyd hotel, leverde gelukkig wel een warm welkom op voor het nieuwjaarsontbijt. We hebben als losse klant heerlijk mee mogen smullen van het hotelgastenbuffet.

Beste hoteliers, bouw deze mogelijkheid uit! Zet het aanbod expliciet op je site, meld het aan wat zoek-sites en zorg dat Google je kan vinden. Prima te doen voor hotels als het Amstelhotel, het Victoriahotel, L'Europe, The Grand, het Lloyd hotel en Hotel Arena.

Ik wil best elk weekend lekker luxe ontbijten in mijn eigen stad en ik gok dat ik niet de enige ben...

Tot slot: zakelijk ontbijten en netwerken komt wel steeds meer in trek. Kijk eens naar BNI, Business Over Breakfast of Ontbijt voor Profijt.

Inspirerend 2007 gewenst!

Ik zie, ik zie een mooi nieuw jaar voor me. Een jaar dat ik vol inspiratie, ideeën en plannen tegemoet treed. Ik wens jou ook veel wilde ideeën, verwonderingen en creativiteit toe.

Een beetje inspiratie nodig? Even geen idee? Een sessie met de personal brainstormer doet wonderen! Deze sessies van 1,5 uur zijn nu ook voor particulieren beschikbaar. Leuk om te ervaren, nog leuker om weg te geven!

Tikkertje met bloggers

Ik ben 'getagd' door Ron. Ik kende Ron niet, maar blijkbaar leest ie mijn blog. En nu "ben ik 'm" in het spel tikkertje met bloggers (voor 2 spelers en meer). Bedenker: Erno Hannink van het blog Enthousiasmeren.nl. Erg goed voor zijn eigen bezoekcijfers ;-).
Als je hem bent, schrijf je 5 dingen op die de lezers nog niet van je weten. Vervolgens tik je 5 anderen aan. Volg de stroom vooruit of terugen je komt bij bloggers die je waarschijnlijk nog niet kent.

Ok, 5 dingen die je waarschijnlijk nog niet wist:

1. Een blogposting van mij leidde tot een artikeltje in het decemernummer van tijdschrift De Zaak. Het ging over YouTube en de kleine ondernemer. Lees de posting hier.

2. Ik heb ooit bij een sessie met Emile Ratelband over kolen gelopen. Geen centje pijn. Een half jaar later, tijdens een BBQ in het bos, wilde ik dat kunstje herhalen. Zonder Emile moest ik het toch ook kunnen? Dat ging NIET goed. Ik kreeg ontzettende blaren en kon drie dagen nauwelijks lopen.

3. Casablanca op de Zeedijk in Amsterdam is mijn favoriete danstent

4. Mijn eerste baantje was fotograaf bij de ingang van de Burger's Zoo in Arnhem. Ik was 15 jaar en verdiende 3 gulden per uur. En ik leerde er fotograferen.

5. Ik ben bezig een website op te zetten waarop je zaaltjes kunt zoeken voor trainingen, workshops, vergaderingen en borrels. Houd mijn blog in de gaten, binnenkort heb ik ieders hulp nodig om de database te vullen.

Ik tik of tag de volgende 5 personen:
Peter Boersma
Marga Groot Zwaaftink van Commgres
Gijs van Wulfen van Fogglog
Frank Janssen van Frankwatching
Mieke Roth van NowHow

Jij bent 'm!

ProRail prijsvraag

Ik zie, ik zie een leuke prijsvraag van ProRail. Helaas is de deadline al verstreken, maar de vraag luidde: "Hoe krijgen we op de 20 regionale spoorlijnen meer reizigers en lagere kosten?" Ter info: een regionale lijn trekt gemiddeld tussen de 2.000 en 5.500 reizigers per dag. Geen enkele regionale lijn is kostendekkend te exploiteren. Voor de meeste regionale lijnen schommelt de kostendekkinggraad tussen de 20 en 50 procent.
ProRail verwacht dat vooral aannemers, adviesbureaus, hogescholen, ingenieursbureaus, kenniscentra, overheden, universiteiten en vervoerders zich uitgedaagd voelen. Maar inzendingen van privé-personen zijn ook welkom. Gek dat ze helemaal niet denken aan marketingbureaus of reclamebureaus. Want uit de commerciele communicatiehoek kunnen toch zeker ook goede ideeën komen. Twee ideeën die me zo invallen:
1. Trek meer reizigers door een speciaal voor deze regionale spoorlijnen samengesteld Er-op-uit gidsje met attracties, leuke adressen en wandelingen allemaal in de buurt van deze spoorlijnen.
2. Doe als Duitsland, waar het Schönes-Wochende-Ticket al in 1995 werd uitgevonden. Voor 15 DM konden 5 mensen het hele weekend reizen, maar alléén met de regionale spoorlijnen (lees stoptreinen). Het ticket werd zo'n succes dat de treinen overvol raakten. Van Hamburg naar München, voor 15 DM! Je deed er wel een heel weekend over, maar ja, dan was je wel aan de andere kant van Duitsland. Inmiddels kost het ticket 30 euro en is nog maar 1 dag in het weekend geldig, maar het is nog steeds populair.
Ik ga beide ideeën toch nog maar even aan ProRail mailen, ook al is de deadline reeds verstreken.
Een alertservice voor dit soort prijsvragen zou handig zijn, maar die lijkt er niet te zijn. Ik geloof dat ik maar regelmatig op dit Steunpunt Ontwerpwedstrijden moet kijken.

De ZZP-er en het kerstpakket

Ik zie, ik zie de decembermaand voor me. Een maand waarin in in de afgelopen 10 jaar altijd een een fijn kerstpakket van mijn werkgever kreeg. Maar dit jaar voor het eerst niet meer want ik werk voor mezelf. Zal ik mezelf op en kerstpakket trakteren? Zal ik iets leuks voor mezelf kopen? Hoe doen andere ZZP-ers dat? Ik zie ze er niet over bloggen, blijkbaar is het geen item? Is het typisch iets dat bij de loonslaven hoort en dat je dus van je afwerpt als je voor jezelf begint? Ik vond het toch wel wat hebben, al die veel te grote dozen (ik werkte bij een bank) waar je elk jaar weer de OV-gebruikers en de fietsers mee ziet worstelen. En dat blikje artisjokharten dat je nooit zult eten, had toch ook wel zijn charme.

Daarom zie ik de volgende oplossing voor me: met een groepje andere freelancers/ZZP-ers verzorg je elkaars kerstpakket. Lootjes trekken, een bedag afspreken en aan de slag. Met als richtlijn bijvoorbeeld: er moet een duuraam non-food artikel in, er moet een potje of blikje met iets vaags in dat volgend jaar geheid nog in je keukenkastje staat en er moet iets van/voor het goede doel in. Een soort suprise maken.
En dan samen een kerstborrel houden waarop je de kerstpakketten uitdeelt aan elkaar. Wie doet er mee in mijn groepje?

Reclamecommercials bereikbaar voor iedere ondernemer

Ik zie, ik zie een enorm populaire website, YouTube, waar iedereen zijn filmpjes gratis kan uploaden en delen met de wereld. De meesten zijn kort, van 10 seconden tot 1,5 minuut en ze zijn meestal gemaakt met een videcamera of een mobiele telefoon. Via trefwoorden (tags) zijn de filmpjes op te vragen. Je kunt een los filmpje uploaden of een channel opzetten. De filmpjes zijn natuurlijk te bekijken op de site van YouTube, maar je kunt ook je filmpje integreren in je eigen website, zoals hier op de site van De leukste thuis", MTV en je familiealbum. De site wordt gevuld door de particuliere gebruiker, maar er zijn ook al bedrijven die zich op YouTube begeven. YouTube is immers ook een reclamekanaal. Diverse multinationals experimenteren met commercials die ze alleen bij YouTube uploaden en niet meer broadcasten op TV. De politieke partijen hebben de site ook al ontdekt, hier vind je Brights top 5 van politieke video's. Maar ik zie ook wel wat in voor MKB dat geen grote budgetten heeft voor TV-commercials. Ik denk er al over om een reclamefilmpje voor mijn eigen bedrijf, IdeaCompany te maken en op YouTube te zetten. De link ernaartoe zet ik bijvoorbeeld onderaan elke mailtje dat ik verstuur en voila, ik verspreid mijn eigen commercial. Wel stoer voor een eenmanszaak. En daarin ben ik vast niet de enige.
Ik zie daarom ook wel wat in een Do-It-Yourself commercial wedstrijd voor ZZP-ers of MKB-ers. Met powerpoint, een neefje en een webcam, moet iedere ondernemer een heel eind komen. Zou wat voor MKB Nederland, Sprout of De Zaak zijn. De beste commercial wint bijvoorbeeld een professionele versie én zendtijd in een sterblok naar keuze. En in dat MKB-channel of ZZP-channel kunnen we dan zoeken op trefwoorden, de reclamefilmpjes bekijken en zo een leverancier kiezen in plaats van via de Telefoongids, de Gouden Gids of Google. Ik zal het idee eens naar ze sturen.

Word je intelligenter van boter?

Ik zie, ik zie een heel raar nieuw product op de markt, Blue Band Idee! In deze halvarine is een stof toegevoegd, DHA (docosahexaeenzuur), die goed zou zijn voor de groei en ontwikkeling van de hersenen. Dus voornamelijke bedoeld voor kinderen, want je hersenen zijn een keer uitgegroeid. Maar het wordt heel slim gepresenteerd als "een halvarine voor het hele gezin". De toevoeging "Idee!" deed mij vrezen dat je er creatiever van wordt. "Oh jee", dacht ik, "als heel Nederland dit op zijn brood gaat smeren, kan ik wel inpakken met mijn bedrijf IdeaCompany." Gelukkig staat die claim nergens op de bijbehorende site Ookjehersenenhebbenhonger.nl waar allerlei informatie staat die de geloofwaardigheid van dit product moet verhogen.
Mijn advies: niet kopen, maar lekker uitbesteden aan je personal brainstormer die creativiteit!

Amsterdam zoekt goede ideeën

Ik zie, ik zie een leuk en bewonderenwaardig initiatief in mijn stad. Amsterdam heeft een Meldpunt Goede Ideeen. De titel doet vermoeden dat ik daar allerlei goede ideeën voor de stad in kan stoppen. Helaas is dat niet helemaal de bedoeling, er kunnen slechts ideeën voor een bepaald project, wij Amsterdammers, in gestopt worden en het mogen ook niet alleen ideeën zijn, het idee moet direct vergezeld gaan van het projectplan. Men gaat er van uit dat de idee-verzinner ook de idee-uitvoerder is. Terwijl dat hele andere vaardigheden vereist. Ik ben goed in het verzinnen van ideeën en noem mezelf dan ook personal brainstormer, ik ben niet persé goed in het uitvoeren van projecten.
Maar goed, het initiatief om de burger te laten meedenken is leuk en past in de trend co-creation. Dus ik lever gewoon mijn ideeën in zonder projectplan, eens kijken hoe ze reageren.
Het Actieplan Wij Amsterdammers wil de maatschappelijke binding tussen alle inwoners van de stad versterken. Mijn ideeën voor dit actieplan:

1. Het kookboek van Amsterdam
Het lijkt mij leuk om een echt Amsterdams kookboek van de 21e eeuw samen te stellen, dus met typisch Amsterdamse recepten en recepten uit alle windstreken. Dit is nog nooit gedaan, ik kwam alleen dit Amsterdamse kookboek tegen uit 1910!
Doe hiervoor een oproep voor echt Amsterdamse recepten en voor recepten uit andere keukens dan de Hollandse. Elke cultuur die in Amsterdam woont, moet vertegenwoordigd worden in het kookboek. Bij elk reept natuurlijk ook een klein verhaaltje en foto van de indiener en eventueel aanwijzingen waar de minder bekende ingrediënten te koop zijn.
Johannes van Dam schrijft natuurlijk het voorwoord of is voorzitter van de redactie. Bianca Tan van het AT5 kookprogramma is natuurlijk ook betrokken.
Het kookboek van Amsterdam, een leuk verjaardagskado voor elke Amsterdammer die van koken houdt (dat zijn er heel wat!) en die op deze manier kan kennis maken met de eetgewoontes van de stadgenoten.

2. Blind Date, leer eens een andere Amsterdammer kennen
Om het vertrouwen en het contact tussen diverse Amsterdamse bevolkingsgroepen te versterken stel ik voor om blind date avonden te organiseren. Iedereen die iemand wil ontmoeten van buiten zijn eigen sociale wereldje kan zich opgeven. Ook geef je op welke type Amsterdammers je helemaal niet kent. Vervolgens word je gekoppeld aan zo’n Amsterdammer. De “gematchten” krijgen een (kortings)bon om samen te gaan eten in één van de vele kleine exotische restaurantjes die er in de wijken buiten het centrum zijn (dus niet de toeristische) en die nog niet altijd vol zitten. Dus voor beiden ook een onbekende keuken. Zo kun je in een avond kennismaken en een goed gesprek voeren met een mede-Amsterdammer die je anders niet snel zou tegenkomen in je eigen wereldje. En passant maak je ook nog eens kennis met een andere keuken en wordt een klein restaurantje aan klandizie geholpen.
Om de projectresultaten meetbaar te maken kun je vooraf en na afloop een kleine vragenlijst afnemen om vast te stellen of er vooroordelen geslecht zijn of kennis van de andere cultuur is opgedaan.
N.B. Voor de communicatie natuurlijk niet alleen inzetten op het Parool, AT5 en NL20, maar juist ook op de buurthuizen en de religieuze instellingen.

3. A is voor Amsterdam
Schrijf een leuk en educatief kinderboek over onze stad. Gebaseerd op het oude kinderleesboekje “A is een aapje” van Rie Cramer. Dus met het alfabet als leidraad en per letter een of enkele typisch Amsterdamse begrippen. De staat Minnesota heeft zoiets als, “M is for Minnesota” heet het boekje.
Leuk en leerzaam voor de 208 basisscholen met de circa 57.000 leerlingen die Amsterdam kent. En via ACX, het Amsterdamse platform voor de creatieve sector, vinden we vast genoeg schrijf- en illustratietalent om dit project uit te voeren.

Sportles theorie

Ik zie, ik zie elke zomer flarden van de Tour de France. En elk jaar denk ik weer, waarom legt niemand eens duidelijk uit hoe zo'n Tour werkt? "De Tour voor beginners", waarin stap voor stap wordt uitgelegd wat de principes zijn, de regels en de tactieken. Want de roze, gele en bolletjestrui, ik heb geen idee wat die inhouden. Een ploegentijdrit, de verschillende klassementen, ik snap er niets van. Rond EK's en WK's voetbal is er voor vrouwen altijd wel een hilarisch boekje, TV-programma of cabaretscene om zaken als buitenspel uit te leggen, maar voor wielrennen bestaat zo'n handleiding nog niet. En van vele andere sporten ken ik en velen met mij de regels en termen ook niet. En dan word je ook nooit een geinteresseerd kijker. Maar, hoe, wanneer en van wie moet je dat leren? Als kind probeer je hooguit drie sporten uit en je hebt lang niet altijd vrienden die die sport wel kennen. En elke sport kent me een boel termen! Bij gymnastiek op school leer je alleen de regels en termen van enkele populaire teamsporten als volleybal, basketbal, voetbal en hockey. En nu begrijp ik dat bewegen voor kinderen steeds belangrijker wordt, maar toch zie ik ook wel iets in een theorieles gym. Op de middelbare school wordt dan één keer in de maand de gymles gevuld met theorieles over een sport. Hoe zit ie in elkaar, wat zijn de regels, de termen, de strategieen en de tactieken. Zo kun je toch zeker 20 sporten afwerken en het is meteen les in tactisch denken. Ik ga het idee maar eens mailen aan de opleidingen voor docent lichamelijke opvoeding.

Een zoon!

Ik zie, ik zie een heel klein lief kereltje, mijn eigen zoon Kasper. Hier is ie één dag oud en toasten we met blauwe champagne. Het is een schatje dat na 40 weken en nog 16 extra bonusdagen op zaterdag 15 juli om 18.15 uur is geboren in het OLVG-ziekenhuis in Amsterdam. Een wondertje en elke beweging is nu een verwondering voor ons. Wat zou ie willen, wat zou dit huiltje betekenen? Het houdt ons flink bezig ;-)

In de nieuwe wereld die zwangerschap heet, had ik natuurlijk ook diverse ideeën en verwonderingen:

1. Er is heel veel hulp en advies te krijgen als je zwanger bent. Maar om het te worden, ben je aangewezen op internetfora (peer2peer) of zit je direct in het hokje “verminderd vruchtbaar”. Terwijl het voor gezond vruchtbare stellen toch ook best ven lastig kan zijn. Voordat je weet wanneer je eigenlijk vruchtbaar bent (en hoe weinig dagen per maand!), ben je al enkele maanden verder. En veel stellen denken natuurlijk lang na over het moment en willen dan ook het liefst direct zwanger worden en niet “binnen een jaar”. Ik zie dan ook best markt voor een conceptie-coach met wie je je cyclus uitpluist, technieken bespreekt, etc. Gelukkig kent Amsterdam nu het initiatief en de website Kinderwens in Amsterdam, een site met info en een kinderwensspreekuur door verloskunde-praktijken. Helaas mist nog info over de Persona, een verdomd handig apparaatje voor als je zwanger wilt worden.

2. Het is waar dat veel zwangerschapsboeken voor de vrouw geschreven zijn, maar er zijn ook leuke boeken voor vaders op de markt tegenwoordig. Als nuchtere zwangere vrouw heb ik ze ook met plezier gelezen. De website Ikvader is in een gat gesprongen. De 9 maandengids voor mannen en Babymanagement voor mannen zijn duidelijk anders geschreven en wat mij betreft aanraders voor aanstaande vaders én moeders.

3. In al die zwangerschapsboeken staat waslijsten klachten die je kunt krijgen tijdens de zwangerschap. Om je bang te maken, of zo? Om een fijn gevoel te krijgen als je ze niet hebt? Ik had bijvoorbeeld een probleemloze zwangerschap en helemaal geen last van:
- misselijkheid en overgeven
- het warm hebben
- hormoonschommelingen en stemmingswisselingen
- veranderingen in mijn smaak
- mijn bekken
- echte vermoeidheid
- grotere borsten
- vocht vasthouden
- spataderen
Ben ik nou zo bijzonder of zijn probleemloze zwangerschappen eigenlijk best normaal?

4. Wat moet en hoort er veel! Er wordt dan wel niet meer 6 weken van te voren bij je thuis gecontroleerd of de baby-kamer in orde is, maar als je de verschillende “uitzetlijsten” bekijkt, hoor je heel veel in huis te hebben voor dag 1. Een deel ervan is natuurlijk commercieel ingegeven en ik denk steeds, vroeger ging het ook prima zonder. Dus heb ik voorlopig nog geen babyolie, baby bodylotion, baby haarlotion, babyzeep, babycrème, baby massageolie, baby shampoo, luieremmer, waskom, waskussen, badthermometer en flessensterilisator aangeschaft.

5. Wat zijn sommige kinderdagverblijven nog weinig klantgericht. Hieronder een voorbeeld dat leidde tot de volgende klachtmail:
“Beste mensen van KDV X”

Ik ben als aanstaande ouder op zoek naar een KDV en heb me ingeschreven bij diverse instanties. Ik wil deze KDV’s ook graag bezoeken en een beeld krijgen van het KDV.
Bij KDV X wordt me dit zo moeilijk gemaakt, dat ik een dikke streep door dit KDV heb gehaald. Ik geef graag even aan waarom:

1. De telefoon is regelmatig 10 keer overgegaan zonder dat deze wordt opgenomen. Geen voicemail, niets. Dit komt zeer onprofessioneel over en zorgt dat ik het steeds weer moet proberen.
2. Rondleidingen kunnen slechts op 1 vast uur per maand (vrijdag 16-17 uur) plaatsvinden. De meimaand vervalt ook nog eens zonder een vervangend uurtje te bieden. Uitzonderingen zijn niet mogelijk, behalve als je al een plaats toegewezen hebt gekregen. Andere KDV’s hebben een wekelijks uur of je kunt er gewoon een afspraak mee maken wanneer het jou uitkomt. Eén vast uur per maand is zeer klantonvriendelijk. Terwijl vele nieuwe potentiële klanten op dinsdag en woensdag in het gebouw zijn om bij de verloskundigepraktijk op controle te komen. Een gecombineerd bezoek zou ik als werkende zwangere zeer op prijs stellen. Maar helaas, KDV X is zo flexibel als een blok ijs.
Mij heeft u dus als klant verloren, nog voordat ik een stap binnen heb gezet. “

6. En ook de wachtlijstprocedure van kinderdagverblijven is vaak weinig transparant. Na de inschrijving, lijkt regelmatig bellen zin te hebben, krijg je soms vage verhalen over hoe moeilijk hun werk wel niet is. Gewoon volgnummers uitdelen en een duidelijke plek op de lijst kunnen communiceren, moet toch mogelijk zijn? Gelukkig is het ons gelukt een goede plek te krijgen, bij een vestiging van UK.

7. Tot slot een handige innovatie op het gebied van geboortekaartjes: Greetz en Hallmark. Je zoekt on-line een kaartje uit of maakt er zelf een. Vervolgens voeg je een excel-bestand met adressen toe. Met één druk op de knop worden de kaartjes vervolgens gedrukt en de volgende dag verzonden, zonder dat jij stickers hoeft te plakken of adressen hoeft te schrijven.

TV-formats gecategoriseerd

Ik zie, ik zie al een poosje een verschuiving in TV-land. Waren vroeger de meeste programma's bedoeld om te entertainen of te informeren, tegenwoordig zijn er veel programma's die de mens moeten helpen bij het leiden van zijn leven. Voor bijna elk thema in het leven, zoals liefde, wonen, kinderen en werk is er wel een programma dat helpt het thema mooier te maken, leert hoe je er beter mee om kunt gaan, je een educatief kijkje in de wereld van een ander biedt of je helpt te beslissen. Ik heb even een overzichtje gemaakt:

Maak het mooier voor me:
uiterlijk: Extreme Make-over
kleding: LookingGood
tuin: Eigen huis en tuin, De tuinruimers
huis: Samenwonen, Loods 6, Debbies facelift voor je huis
auto: De grote beurt
werkplek: Mijn kantoor is te saai (binnenkort op TV)
De kandidaat is hier de passieve consument die ontvangt.

Leer mij er beter mee om te gaan:
kleding: de Modepolitie, Heren maken de man
financien: Geen cent te makke, Meer voor minder
gezondheid: Wat je eet ben je zelf, Je echte leeftijd
relatie: In voor- en tegenspoed
sex: Beter in bed
kinderen: De opvoedpolitie, Kanjers, Schatjes, Een huis vol kleine etterbakjes, EHBO, eerste hulp bij opvoeden
huisdieren: De opvoedpolitie voor dieren
mijn carriere: Werk zat?!
mijn restaurant: Herrie in de keuken, Gordon Ramsay: oorlog in de keuken
mijn hotel: de hotelpolitie
De kandidaat is hier een actieve leerling die het na het programma zelf moet kunnen.

Help me beslissen:
huis: Stay or go
werk: GoNoGo (binnenkort op TV)
De kandidaat is hier redelijk actief, maar laat de beslissing aan een computerprogramma over.

Laat mij in een andere wereld kijken:
werk: Jouw baan, mijn baan
relatie: Jouw vrouw, mijn vrouw
gezin: Puberruil vakantie: Jouw vakantie, mijn vakantie
cultuur: Groeten uit de rimboe
religie: Reliruil De kandidaat speelt hier een actief participerende rol en krijgt nieuwe inzichten.

Dan is er ook nog de categorie De sollicitatieprocedure:
zanger: Idols
advocaat: De nieuwe Moszkowicz
zakenman/vrouw: Trumps Troonopvolger
model: America's/Hollands next to model
restauranthouder: Herman zoekt chef
fashionista: Glamour
middenstander: De opvolger
De kandidaat doet mee aan een afvalrace en kan een felbegeerde baan winnen.

Als je televisie-formats zo categoriseert, is de lijst gemakkelijk aan te vullen. Enkele ideetjes voor nieuwe programma's:

Maak het mooier voor me:
winkel: "Extreme make-over, the shop-edition", een team experts komt een winkel in enkele dagen geheel veranderen. We krijgen als kijker inzicht in de omzet voor en de omzet na de metamorfose.

Leer mij er beter mee om te gaan:
uiterlijk: "De make-up cursus", een verzorgingsprogramma met bijv. Nivea en Maybelline dat steeds een veel voorkomend schoonheidsprobleempje centraal stelt en vrouwen daarmee leert omgaan
huis: "Interieurstyling doe je zo", een programma dat de kijker aan de hand neemt en hem uitgebreid leert hoe een specifiek woonprobleem op te lossen.
auto: "De vrouwengarage", een luchtig voorlichtend programma voor vrouwen die hun auto beter willen kennen, samen met deze vrouwengarage in Utrecht
café: "Bar slecht, bar goed", een programma waarin een slechtlopend café in een week "gered" wordt door bijvoorbeeld Sjoerd Kooistra of Paul Hermanides.

Help me beslissen:
relatie: "Improve or break up", een programma dat helpt iemand te beslissen om een slechtlopende relatie af te breken. De kandidaat krijgt alternatieve partners via dating gepresenteerd, maar ook therapeutische gesprekken. Na een vragenlijst beslist de computer wat je moet doen.

Laat mij in een andere wereld kijken: huis: "Jouw huis, mijn huis", een programma waarbij een gezin een week van huis ruilt. financiën: "Jouw portemonnee, mijn portemonnee", waarbij een persoon of gezien een maand lang van budget ruilt. Een bijstandsmoeder heeft het salaris van een dubbelmodaal gezin en andersom.

De sollicitatieprocedure:
hotellier: met van der Valk als goeroe
manager: met topmanagers en het blad ManagementTeam
reclamemaker: steeds campagnes verzinnen voor goede doelen bij Llink bijvoorbeeld
kapper/stylist: met Leco en Dian als jurylidZouden de formatbedenkers van TV-land ook zo brainstormen en vergelijkbare tabellen aan de muur hebben hangen?
Leuk als je er een programma van maakt. Voel je vrij.

Politiek en powerpoint

Ik zie, ik zie regelmatig politici op TV. Af en toe ben ik live getuige van een politicus die zijn punt wil maken. Laatst op een bijeenkomst van LuxVoor werd aangekondigd dat een spreker een passievol betoog zou houden. Helaas, de spreker was eigenlijk onderzoeker en daarmee niet per sé ook een goed spreker/presentator: hij las ongeveer 5 A4-tjes tekst voor, hangend op een statafel.
Gisteren zat ik op de publieke tribune in de plenaire zaal van de Tweede Kamer en ook daar verbaasde ik me over het feit dat een voorbereid betoog nog steeds met alleen de stem worden overgebracht. Vaak is zo´n betoog ook nog vol van lange zinnen en mooie, moeilijke woorden. Geen wonder dat veel mensen op de publieke tribune al snel weer opstonden. Ronduit saai is het voor de toehoorder. Terwijl het zoveel effectiever zou kunnen.

De communicatiewetenschappen hebben ons toch al lang geleerd dat de mens iets beter onthoudt als het via meerdere zintuigen binnenkomt? Het bedrijfsleven en ook het onderwijs heeft toch allang begrepen dat een presentatie of een hoorcollege effectiever overkomt als het visueel ondersteund wordt? Vroeger met sheets op overhead-projectors, tegenwoordig met power-point en beamer?

Francisco van Jole waarschuwt in het artikel `het powerpoint denken´, voor FEM geschreven in 2000, weliswaar over de gevaren van het gebruik van power-point, maar hij doelt dat op het gebruik van de wizards die een presentatie tot een invul-oefening maken. Hij stelt ook dat Clinton in zijn redevoeringen gebruik maakt van ondersteunende plaatjes.

De LPF-politicus Harry Wijnschenk wilde in 2002 voor zijn maidenspeech gebruik maken van een powerpoint-presentatie, lees ik hier in de Volkskrant. Het verzoek wordt gehonoreerd op voorwaarde dat de LPF zelf voor een beamer zorgt. Een geschikte beamer blijkt echter te duur en het idee vindt geen doorgang...

Anno 2006 vertrouwt men in de politiek nog steeds op de spreekvaardigheid van veel mensen die eerder goed zijn in andere dingen dan een goede redevoering houden. Welke beroemde speeches uit de nabije geschiedenis kennen we nog? Pim Fortuyn kon gloedvol spreken, hij had geen powerpoint nodig. Maar hij was echt een uitzondering op dit gebied.
Daarom mijn tip aan politici: wilt u zorgen dat uw goed voorbereide betoog beter overkomt, uw publiek minder snel afhaakt en de boodschap beter onthoudt en dus ook beter kan reproduceren? Ga dan eens met powerpoint aan de slag. Uw persoonlijk medewerker is er vast allang bedreven in.

Feedbacksysteem voor huisartsen

Ik zie, ik zie, gelukkig slechts heel af en toe een huisarts. Maar toen ik laatst de mijne bezocht, kreeg ik wel meteen een idee. Ik had last van vervelende jeuk op armen, benen en gezicht en die hield al een tijdje aan. Na wat vragen, schreef ie een receptje uit voor een menthol-gel die verlichting zou moeten brengen, verder zou het vanzelf moeten overgaan. "De gel wordt niet vergoed" zei hij.
OK, ik naar de apotheek, alwaar er twee joekels van tubes gepakt werden die me wat erg veel leken voor mijn kwaal. En omdat ik ze zelf moest betalen, bedankte ik voor de tweede. Vervolgens kreeg ik de tube zo mee. Op mijn opmerking: "De huisarts zei dat het niet vergoed werd...", bleek dat het via een foefje wel vergoed kon worden.
Enfin, de huisarts schreef me dus veel te veel voor, wellicht wist ie niet in wat voor formaat verpakking het zat en hij lichtte me verkeerd voor over de vergoeding. En.. hij zal nooit weten of en hoe goed het geholpen heeft. Terwijl ik zeer bereid ben om hem dat en de juiste apotheek-info even terug te melden via internet, zodat ie bij de volgende patiënt wel de juiste informatie verstrekt.
Raar toch, zo'n beroep als huisarts, je ziet elke dag 4 tot 6 patiënten per uur, je levert dus 32 tot 48 adviezen en/of recepten per dag, maar van vele "klanten" zie of hoor je nooit wat terug. Dit kan geïnterpreteerd worden als "advies/geneesmiddel heeft gewerkt, ik heb mijn werk goed gedaan", maar ik denk dat patiënten genoeg terug te melden hebben waar de huisarts iets aan kan hebben en van kan leren.
Een google-search op de woorden "patient huisarts feedback" leverde niets op. Wel vind ik een artikel in vakblad Medisch Contact dat meldt dat een huisartsenpost een feedbackysteem gemaakt heeft waarop de vaste huisarts aan de waarnemende artsen terug kunnen melden hoe het met de patiënt is vergaan, die vaak met een acute vraag 's avonds of 's nachts geholpen werd. Maar dus niet van patiënt aan arts. Zou het dan nergens bestaan? Of zou het onderdeel zijn van het in te voeren elektronisch patiëntendossier? Volgens deze themasite van het Ministerie van VW&S niet. Het vereist natuurlijk "leestijd" van de toch al drukke huisarts, maar het zal zich zeker terug betalen. Ik ga het eens voorleggen aan wat huisartsen die ik ken. En.. hetzelfde systeem kan natuurlijk ook voor apothekers ingezet worden.

Artist impressions en de werkelijkheid

Ik zie, ik zie zeer veel nieuwbouwprojecten in ons land. Laatst, tijdens een rit van Hoofddorp aar Leiden vielen ze me weer op. Daar wonen allemaal mensen die op basis van een glossy folder, met prachtige tekeningen van de nieuwbouwwijk, de "artist impression" geheten, hun huis hebben gekocht. Ikzelf kan dat niet zo goed, heb er te weinig ruimtelijk inzicht en ruimtelijk voorstellingsvermogen voor. Maar tijdens die rit vroeg ik me af, in hoeverre zou lijkt de werkelijkheid twee jaar later op de artist impression? En vijf jaar later? En 15 jaar later? Kijken nieuwbouwkopers nog wel eens terug in hun glossy verkoopfolders van destijds die hen hebben verleid die woning te kopen? Zou zo'n bewoner die artist impressions bewaren en wel eens tegen de weerbarstige werkelijkheid aanhouden?
Ik zie een website voor me, weer een typisch burgerinitiatief, waarop de artist impressions staan, maar ook de realiteit, dus foto's, liefst vanuit hetzelfde perspectief. Na 1 jaar, na 5 jaar, na 15 jaar. Gewoon leuk en heel nuttig voor onderzoekers en planologen.
Ik heb even gezocht, maar een dergelijke site heb ik nog niet kunnen vinden... Wie zet hem op?

Fileverwachtingen in routeplanners

Ik zie, ik zie steeds meer mensen bewust met een auto omgaan. Vooral in de grote steden, hebben veel mensen geen (tweede) eigen auto (meer), maar in plaats daarvan een abonnement op een autodate-systeem, zoals Greenwheels of ConnectCar. Alleen al in Amsterdam staan meer dan 300 auto's op hun vaste parkeerplek, klaar voor gebruik. Ikzelf vind het een ideaal systeem, maar ik mis wel iets...
Ik rijd als autodater slechts af en toe auto. Ik rijd meestal geen vaste route en ben daarom niet goed op de hoogte van het wegennet en de dagelijkse files. Ik moet echter wel weten hoe lang ik de auto wil reserveren en dus reistijd heen en terug en verblijftijd inschatten. Ter voorbereiding print ik dan ook altijd een route uit via bijvoorbeeld Routenet. Op basis van de verwachte reistijd van die planner, reserveer ik mijn Greenwheels-auto. Maar, de verwachte reistijd blijkt regelmatig te optimistisch te zijn, waarschijnlijk omdat ze geen ander verkeer of wegwerkzaamheden meerekenen. Da's vervelend, ik betaal immers per gereserveerde tijdseenheid en wilt dus strak reserveren, maar te laat terug zijn is vervelend voor de gebruiker na me en levert een boete op. En verlengen kan wel, maar terwijl je rijdt is dat niet echt handig.
Helaas geeft de routeplanner niet aan welke aannames hij doet bij het plannen. Het zinnetje "Let op: bij het plannen van de reis wordt geen rekening gehouden met files" zou al helpen. Maar hoe weet ik of er morgen rond 9.30 een file staat op het stuk snelweg dat ik dan ga berijden? File-informatie is tot nu toe alleen maar actueel en nooit voorspellend. Maar dat moet toch mogelijk zijn? Er is toch genoeg historische informatie om te weten wanneer er waar files verwacht worden? Waarom vraagt zo'n routeplanner niet: wanneer wilt u deze reis maken? Als ik dan de dag en het vertrektijdstip opgeef, kan zo'n planner met historische file-informatie veel accurater een verwachte reistijd geven. Ik zie dat dit in België door de Belgische ANWB in 2003 al is aangekondigd, maar ik kan het niet vinden op hun site.... De ANWB biedt wel een pdf-file smet daarop een overzicht van de files in de ochtendspits en de avondspits. Op zich aardig, maar niet interactief en niet ingebouwd in mijn routeplanner. Ook bieden ze een spitsprognose voor de komende twee werkdagen, maar wat je dat krijgt is het volgende: "Normaal staat er op vrijdag om half 6 ongeveer 175 kilometer file op de Nederlandse wegen. Door de regen zal de avondspits deze keer iets drukker worden dan dat. Het blijft echter een gemiddelde spits: meer dan 220 kilometer file komt er niet te staan." Maar de af en toe rijder, heeft daar weinig aan.

Ik ga de vraag eens voorleggen aan Rijkswaterstaat, ANWB en Routenet.

update 10-4-'06. Enkele antwoorden:
Locatienet:
Bedankt voor je opmerking en suggestie. Dit stellen we zeer op prijs.
Locatienet heeft hier inderdaad ook over nagedacht en is ook bezig met de mogelijkheden op een rij te zetten. Voor de gebruikers van routenet zou dit inderdaad een zekere meerwaarde hebben als ook in de reisduur van een bepaalde route de filetijd meegerekend wordt. Op dit moment wordt hier dan op technisch gebied hard aan gewerkt. Ik kan je helaas nog niet vertellen wanneer dit te gebruiken is. We zullen je hiervan op de hoogte houden.

Greenwheels:
Ik begrijp jouw probleem. Vanuit onze ervaring bij Greenwheels weten we dat de meeste filevertragingen niet meer dan 30 minuten extra zijn, dus met een extra half uur is het meestal wel gedekt. Vanuit onze zeer beperkte ervaring met de technische systemen achter filevoorspellingen weet ik dat Patrick Pothuizen (directeur van de VID) op dit gebied veel kennis heeft wellicht kom je via http://www.verkeersinformatiedienst.nl/contact.html verder.

Rijkswaterstaat:
Wij kunnen uw verzoek niet inwilligen. Wij hebben afspraken met marktpartijen over het verspreiden van actuele verkeersinformatie (wegwerkzaamheden en file informatie), wat inhoudt dat zij die informatie verspreiden en wij niet (slechts in zeer beperkte mate). Daar valt dit type informatie ook onder. Wilt u hiermee toch verder, dan kunt u contact opnemen met de aanbieders van actuele verkeersinformatie zoals de ANWB, VerkeersInformatieDienst, ARS en Vialis.

ANWB:
Hartelijk dank voor uw mail over onze routeplanner.
Inderdaad zou het plezierig zijn als routeplanners rekening zouden houden met te verwachten vertragingen. Dit is de volgende logische stap in de ontwikkeling van routeplanners en navigatiesystemen. De benodigde gegevens zijn aanwezig (lusinformatie e.d.), en technisch moet het ook mogelijk zijn.
Wij zijn er zelf mee bezig, en willen in een volgende versie van de planner dit ook aanbieden. Ik kan u niet zeggen wanneer dit zal zijn, maar het zal waarschijnlijk geen jaren meer duren.

VerkeersInformatieDienst:
Wat ik begrijp uit het bericht op de website is dat wij onze rol als toekomstvoorspeller moeten gaan uitbreiden. Momenteel publiceren wij een spitsverwachting, onder meer op onze website www.vid.nl en in de Volkskrant. Deze spitsverwachting is gebaseerd op het TOTALE filebeeld van een bepaalde dag in de week, rekening houdend met trends (vakantietijd etc) en met de weersomstandigheden. Elke werkdag rond het middaguur wordt een spitsverwachting gepubliceerd voor de avondspits van die dag en voor de ochtendspits van de dag erna. Op vrijdag maken we een verwachting voor de maandagochtend, maar in feite is die voorspelling al niet meer echt betrouwbaar omdat het weerbericht nog niet veel zekerheid biedt. Bovendien kunnen incidenten op de weg, zoals aanrijdingen en uitgelopen wegwerkzaamheden, roet in het eten gooien. Zelf weet ik bijvoorbeeld dat er op vrijdagochtend doorgaans vrijwel geen files staan. Maar wanneer ik halverwege de ochtend een afspraak heb, kijk ik toch eerst even naar de actuele stand van zaken alvorens definitief te bepalen hoelaat ik vertrek.

Natuurlijk, er worden gegevens bewaard van alle filemeldingen en door middel van een knap stukje programmeerwerk is daaruit een voorspelling te halen, tot nu toe uitsluitend voor het algemene totaalbeeld in Nederland. Dat zou naar mijn mening dus ook per traject moeten kunnen worden gemaakt, al zal dit wel een flink stuk ingewikkelder zijn qua programmatuur. Maar ik denk dat het technisch wel kan. Dan is echter de volgende vraag hoeveel waarde je moet hechten aan een dergelijke voorspelling. Vrijwel elke ochtend lezen wij meldingen voor op de radio met betrekking tot onverwachte afsluitingen van rijstroken en regelmatig worden er omleidingen ingesteld voor het verkeer. Al deze zaken vind je dus niet terug in de voorspellingen van het systeem zoals hier omschreven. Daarmee ontstaan er dus nog steeds vertragingen voor de automobilisten en dus ook boetes bij het te laat terug brengen van de gehuurde auto.

Waarom is e-mail gratis?

Ik zie, ik zie dat velen van ons niet meer zonder internet en e-mail kunnen. Ik zie mezelf met steeds meer e-mailadressen omringt. Ik zie aan mijn eigen communicatiegedrag dat ik echt van de email-generatie ben; ik vind een fysieke afspraak of een telefoongesprek niet altijd nodig, maar ben ook zeker niet van de de SMS- of mobiele generatie.
Ik stuur 10-20 e/mailberichten per dag denk ik, dus 3650 tot 7300 e-mails per jaar. Soms staan er één woord in (OK), soms is ie heel lang en soms ook heel zwaar door allerlei attachements. Voordat de USB-stick er was, heb ik mezelf vaak documenten gemaild om te kunnen thuiswerken. Ook stuur ik mezelf reminders per e-mail. Vast allemaal nooit zo bedoeld.
En ik heb wel eens gedacht, wat fijn dat dat e-mailen gratis is! Hoe zou mijn e-mailgedrag er uit zien als ik per e-mail een soort postzegel zou moeten betalen? Ik denk dat ik dan beduidend minder snel een e-mail zou sturen.
Terwijl de andere communicatiekanalen (brief, telefoon en SMS-bericht) allemaal een tarief per bericht vragen. Waarom wijkt het kanaal e-mail hiervan af? Waarom heeft de uitvinder van e-mail destijds met die regel gebroken en het ons gratis aangeboden? Was er geen slimme marketeer in de buurt of zou het afrekenen, van zeg 0,05 cent per bericht, een crime zijn geweest in die dagen? Maar dat was toch door allerlei post- en telefoonmaatschappijen al eerder geregeld? Waarom is de e-mail nooit getarifeerd? dat vraag ik me soms af. En zou niet iemand spijt hebben van die beslissing van destijds? En met concepten als "spoed" en "aangetekend" kun je die tarieven nog diffentiëren ook.
Andersom, wat zou er gebeuren als het e-mailprincipe voor de post gehanteerd zou worden? Of voor telefoontjes? De bel-aanbiedingen via kabel en internet lijken er nu een beetje op, maar de post is nog altijd per stuk/gewicht.
Ook las ik afgelopen weken dat in het kader van spambestrijding AOL en Yahoo spammers willen laten betalen per bericht. Zou dat uit nobele anti-spamoverwegingen zijn of gewoon uit commerciële overwegingen? Vanwege die spijt over het gratis weggeven van zo'n prachtig kanaal als e-mail?
Wie het weet, mag het zeggen...

De stylingsconsulent van de woonmall

Ik zie, ik zie dat steeds meer mensen een professional erbij halen als ze hun huis (opnieuw) gaan inrichten. Alle woon-programma's op TV helpen natuurlijk hard aan mee. Ik zie mezelf bijvoorbeeld op internet zoeken naar het adres van Marijke Schipper. Zij is één van de stylistes van VT-Wonen die het programma Samenwonen doet. Alles wat zij maakt vind ik mooi. Tot nu toe kan ik haar niet vinden op internet en helpt de redactie me ook niet...
Ook is de verkoopstylist uit Amerika overgewaaid. Een professional die je huis verkoopklaar maakt. ja, we hebben wat over voor een mooi (verkoopbaar) huis.
Ik zie ook dat mensen nog steeds weinig tijd hebben en niet altijd voor hun plezier hele zaterdagmiddagen in een woonmall of op een woonboulevard doorbrengen. Trendhopper heeft al op deze trend ingespeeld door laagdrempelig een extra service te bieden, de Trendhopper Interieur Tipgever. Dit is een professional die voor 65,- een uur bij je thuis komt om tips en adviezen te geven. Maar ik vrees dat die wel "Trendhopper"-minded denkt en verkooptargets heeft...

Daarom zie ik meer in een stylingadviseur die aangeboden wordt door de hele woonmall of meubelboulevard. Iemand die het assortiment van al de winkels kent, weet waar wat staat en jou daar efficient naar toe kan loodsen. Maar ook iemand die nadat hij/zij eerst heeft leren kennen en foto's, tekeningen of het huis zelf heeft gezien, leuke combinaties en verrassende oplossingen kan voorstellen. Uiteraard tegen betaling, misschien gesubsidieerd door de woonmall. Of moet een kortingskaart op zak.
Ik zie wel iets in een pilot bij Villa Arena en Alexandrium, ik ga het idee eens bij ze neerleggen.

Leuke borrellocaties

Ik zie, ik zie weer een behoefte. Ikzelf moet regelmatig een borrel of feest organiseren. Omdat ik zelf jarig ben en een besloten borrel in een leuk café wil geven of omdat ik ceremoniemeester ben van een bruidspaar, dat niet een echte feestzaal wil, maar iets kleiners en goedkopers. Ik heb al heel wat afgezocht, maar Google laat me hier echt in de steek. Hoe kom je er achter welk café in jouw stad een leuk zaaltje boven of achter heeft dat je kunt afhuren? Ja, de cafés met website hebben het vaak wel vermeld op hun site, maar komen niet naar boven als je googlet op "zaaltje borrel Amsterdam", bijvoorbeeld. En de overzichtssites als locaties.nl, De Nationale Locatie Site en Locatieshop bestrijken een veel groter gebied en bieden dus niet de specifieke zoekmogelijkheid voor particuliere borrel of (trouw)feest of je kunt niet lekker zoeken.

Zou het wat voor Iens zijn, de restaurant-site met goede zoekmogelijkheden of kan die beter bij zijn leest blijven? Ik denk dat ik maar zelf ga opzetten met wat vrienden. Als iedereen één of twee zaaltjes weet, komen we een heel eind. Want voor landelijke vulling heb ik jou nodig, een "tip me"-knop komt er zeker op, evenals een recensie-mogelijkheid.

Doe iets leuks met je geld, investeer in een starter

Ik zie, ik zie de kracht van eBay en p2p handel. In spullen. Maar ook al in geld. In Engeland bestaat namelijk ZOPA. ZOPA is een beurs waar mensen, zonder tussenkomst van banken geld aan elkaar kunnen uitlenen. Opgezet door ervaren bankmensen. Interessant!
Ik zie ook dat de mens steeds meer experiences wil en daar behoorlijk geld voor over heeft.
De particuliere mens met geld kan nu drie dingen met zijn doen:
1. uitgeven, o.a. aan experiences, leuk en zekerheid over het verliezen van je geld
2. sparen, saai en veilig en weinig experience, met zekerheid van behoud en kleine groei
3. beleggen in fondsen of aandelen, hoogdrempelig, onpersoonlijk en niet echt een experience, behalve het bezoeken van de aandeelhoudersvergadering. Geen zekerheid, maar kans op winst en verlies

Het feit dat lang niet iedere klant met geld belegt, geeft aan dat maximaal rendement lang niet voor iedereen een drijfveer is. Er is een groep mensen die geld zien als een middel om een experience mee te beleven, niet als iets wat perse maximaal moet groeien.
Ik stel daarom een vierde mogelijkheid voor, een combinatie van kans op winst en verlies en veel experience, namelijk beleggen in een (startende) ondernemer. Een soort tante Agaath-regeling, maar dan met onbekende tantes en neefjes/nichtjes.

Ik zie het volgende voor me:
Particulieren met geld over, zeg 50.000 euro, krijgen een folder van hun bank in de bus, waarin bijvoorbeeld tien startende ondernemers zich presenteren. "In deze ondernemers hebben wij vertrouwen, u ook? Doe dan mee!"
De ondernemers presenteren zich als mens met hun persoonlijke verhaal en hun ondernemersplannen. De website: “In welke starter heb jij het meeste vertrouwen? Onderneem een beetje mee en beleg in mensen van vlees en bloed, niet in een grote onpersoonlijke onderneming. Kies daarom zelf in wie je belegt. Onderstaande ondernemers hebben we voor je geselecteerd.” Toon verhalen, filmpje, emotie.

De particuliere klant kan al vanaf 1.000 euro mee-investeren in zo'n ondernemer, vele kleintjes maken immers een grote. De bank kan ook meedoen, maar dat hoeft niet eens. De bank moet natuurlijk wel de boel regelen, de contracten, de eventuele terugbetaling en krijgt daar een vergoeding voor.

De particulier belegt dus, maar dan in een mens van vlees en bloed in plaats van in een beursgenoteerd bedrijf en krijgt daar experiences voor terug:
- de ondernemer houdt via een nieuwsbrief zijn investeerders op de hoogte,
- 4 x per jaar een borrel of diner om de investeerders de kans te geven om de ondernemer te ontmoeten en wellicht te adviseren
- etc.

De bank kan zo een hele nieuwe service bieden aan starters én aan (vermogende) particulieren.
Ik denk dat banken snel een dergelijk moeten opzetten, voordat een ander in deze markt springt, al dan niet met behulp van ZOPA.

Naschrift 8 januari 2007:
Specifiek voor de muziekindustrie is er nu een dergelijk initiatief, Sellaband. Een site waarop liefhebbers van een beginnende artiest mee kunnen investeren, opdat deze een CD kan opnemen. Of, zoals op de site staat: "Artists and fans have one goal. Make music and money together. Artists upload their music and profile. Fans find artists they like and believe in. $10 (plus transaction costs) buys them a piece of the action. $50,000 gets the artist in the studio. Fans get an exclusive CD send to their homes. Artists make their dream come true. From now on bands and believers are in business together." Goed initiatief!

Speciaalzaken, marktplaats.nl en deskundig advies

Ik zie, ik zie heel veel mensen op marktplaats.nl (75.000 nieuwe advertenties per dag!) spullen kopen. Duurzame spullen, die er nog goed uit zien na gebruik door een eerste eigenaar. Ik zie ook veel mensen die zich eerst oriënteren op zo'n aankoop. Vaak ook op internet, maar toch ook nog vaak aan een echt deskundig mens. En als je geen deskundige in je vriendenkring hebt, ga je naar een winkel. Naar een speciaalzaak, waar ze verstand hebben van fotocamera's, kinderwagens, laptops, brommers, telefoons etc. Rondkijken, advies vragen om vervolgens met een "ik denk er nog even over na" snel naar huis te gaan, waar je op op een 2ehands- of veilingsite nu precies weet wat je hebben wilt.
De winkelier heeft allang door dat hij vaak aan een marktplaats-koper advies en service staat te verlenen en dat de klant niet van plan is bij hem te kopen. Een fotocamera-winkelier hoorde ik laatst al zijn eigen ondergang voorspellen door de opkomst van die 2ehands-sites. Maar, zou het niet wat zijn als die winkels gewoon eerlijk zeggen: we willen best advies aan u geven, maar dan wel tegen betaling. En koop je wat bij ons, dan schelden we die advieskosten weer kwijt. Een nieuwe bron van inkomsten die, volgens mij, best het proberen waard is. "Uitgebreid alle camera's doornemen aan de hand van jouw vragen, jouw behoefte en jouw kennis-niveau? Prima, dat is dan 25 euro.""Met een Prénatal-consulent de hele babykamer-inrichting en de kinderwagens doornemen? Geen probleem, voor 25 euro staan we voor u klaar."Ik denk dat er best zich wat schuldige koopjes-jagers zijn die dat er voor over hebben en ook snappen dat dit beter is dat het faillissement van de fotograaf of die Prénatal-winkel, want dat zijn ze ook hun adviesbron kwijt. Winkeliers, biedt het maar aan!

De overheid en de ondernemer

Ik zie, ik zie een nieuw jaar waarin ik ondernemer word! Vanaf vandaag ben ik directeur/eigenaar van de IdeaCompany. Ik zie ook dat de overheid het waardeert dat er mensen kiezen voor het ondernemerschap en innovatie.
"Wij stimuleren vernieuwingszin in alle sectoren van de economie." zegt EZ immers hier. En de missie van het Innovatieplatform, luidt: "De missie van het Innovatieplatform is om de innovatiekracht van Nederland te versterken, zodat ons land in 2010 weer een koploper is in de Europese kenniseconomie. Dat betekent dat Nederland een land moet worden waar volop ruimte is voor excellentie, ambitie en ondernemerschap van mensen en organisaties."

Om tot innovaties te komen, is moed, durf en experimenteerruimte nodig. Deze ingredienten zijn, volgens mij, standaard aanwezig bij elke startende ondernemer. De stap van loondienst naar zelfstandig is in ons goedgeregelde land een moedige, bij gebrek aan ondernemerservaring, is alles een experiment. Dus stimuleer je ondernemen, dan stimuleer je innovatie.

Ik zie echter dat ze een kans laten liggen om die waardering voor het ondernemerschap te laten blijken. Precies op het spannende moment waarop de burger de stap zet naar het ondernemerschap. In mijn voorbereidingsproces kwam ik bij een bank, de belastingdienst en de Kamer van Koophandel. Nergens kwam ik enige empathie, vorm van felicitatie of een warm welkom tegen. Helaas, zo zit ons land niet in elkaar, voor empathie en felicitaties moet ik bij mijn vrienden zijn. Maar is deze situatie niet een uitgelezen kans voor de overheid om juist op die drie plaatsen de kersverse ondernemer te feliciteren met zijn stap en hem/haar een hart onder de riem te steken?

Ik zie bijvoorbeeld voor me: een leuk felicitatiekaartje van de minister van Economische Zaken en/of de voorzitter van het Innovatieplatform dat elke nieuwe ondernemer standaard krijgt bij het openen van een zakelijke rekening, het aanvragen van een BTW-nummer of bij het inschrijven bij de KVK. Kleine moeite, groot plezier. Niet een handige folder door het doolhof, van regels, maar een "persoonlijke" noot, die me zegt: "Goed zo, meid, fantastisch dat je bent gestart. Je maakt Nederland weer een klein beetje ondernemender. Heel veel succes gewenst!"
Ik ga het eens voorleggen aan EZ en het Innovatieplatform...

Reactie van het Innovatieplatform (6-1-2006):
Geachte mevrouw Krabbenbos, beste Marijke,

Dank voor je mail met een link naar je weblog, waarop ik het idee tegenkom om startende ondernemers een felicitatiekaart te sturen. Leuk idee, wat zeker het overwegen waard is. Ik zal je mail doorsturen naar EZ en hen eens vragen of dit realiseerbaar is.

By the way veel succes met je onderneming, want je hebt helemaal gelijk in dit overgereguleerde en beschermde land is het starten van een eigen bedrijf een hele moedige onderneming.

Met vriendelijke groet,

Jan-Willem Vos
Wnd.woordvoerder Innovatieplatform

Reactie van het programma "Andere Overheid" (18-4-2006):

Dag Marijke,
goed idee: kleine moeite groot plezier!
Wij leggen je idee voor aan onze minister.
Ik hou je op de hoogte.

Hartelijke groet,

Emmeline Bijlsma
Programmateam 'Andere Overheid'
www.andereoverheid.nl

Boek - film - spel - game - tv-show

Ik zie, ik zie elke vrijdagavond het programma Oberon. Oberon is een spannende en leerzame history-reality-reeks waarin zestien kandidaten uit Nederland en Vlaanderen het middeleeuwse koninkrijk Oberon om te strijden wie de nieuwe koning wordt. Het hele programma is opgenomen in Polen, waar nog een authentiek en bruikbaar kasteel, Zamec Grodziec, stond. Op dit blog staat interessante achtergrondinfo. Zweden en Frankrijk schijnen het programma eerder te hebben uitgezonden. Hier de fan-site.
Al tijdens de eerste aankondingen zag ik een grote, zwarte en vierkante bordspeldoos voor me. Ik dacht namelijk dat Oberon een gezelschapsspel was dat nu tot tv-format was omgebouwd. Maar dat bleek niet zo te zijn. Toen dacht ik, "zou het gekund hebben? Zou je, bijvoorbeeld, van het gezelschapsspel "de Kolonisten van Catan" een interessant tv-format kunnen maken"? Vast wel, is mijn overtuiging, maar ik ken het spel onvoldoende om Talpa of Endemol een kant en klaar format aan te kunnen bieden. Er is al wel een historische roman gemaakt van Catan.
Het zette me aan het denken over de lijn: boek - film - (gezelschaps)spel - computergame - tv-show. Denk even met me mee:
- Harry Potter begon als boek en film volgde snel. Ik vond ook al dit gezelschapsspel, dit kaartspel en dit computergame. Is er een TV-show mogelijk? Een quiz zie ik zo voor me...
- De Da Vinci Code, begon ook als boek, de filmtrailer staat hier, in de bisocoop vanaf mei 2006. Het gezelschapsspel bestaat al. Waar blijft het computerspel en het tv-format?
- Oberon is dus een tv-format, maar vast ook weer te vertalen in een bordspel, een roman en een game, de middeleeuwse website, waar je zelf de duels kunt spelen, lijkt daar al aardig op.
- Bridget Jones begon als boek, daarna kwam de film. Een bord- of kaartspel voor meiden zie ik wel voor me. Het doel: als eerst liefde en geluk vinden, met zo min mogelijk extra kilo's, pakjes sigaretten en katers? "Helaas, je hebt gisteren weer teveel chocola gegeten en past nu niet meer in dat jurkje dat je vanavond persé aan wil naar je date met Daniel. Sla een beurt over om die slankmakende onderbroek te zoeken." Op de dobbelsteen staat 1 gooien voor een fiche "pakje sigaretten" pakken en 6 gooien voor een avondje in de kroeg, d.w.z. nu twee stappen vooruit, maar de volgende beurt overslaan vanwege de kater.
- Baantjer begon als boek en werd later een tv-serie. Een film kwam in 1999 en ook een bordspel is er al.
- Friends begon als tv-serie, een film is er nooit gekomen, maar heel goed denkbaar. Een spel is er ook. Waarom niet een boek met het script?
Wie heeft nog meer leuke voorbeelden van (bijna) complete rijtjes?

Personaliseer, personaliseer!

Ik zie, ik zie nieuwe uitingen van de al veel besproken personalisatie-trend en volgens mij slaan ze aan bij het grote publiek:
1. je bankpas. Postbank kwam er als eerste mee, op 23 november, en nu zijn er al 100.000 gemaakt zegt dit persbericht. Een foto van de kinderen of een vakantiekiek zijn de populairste onderwerpen. SNS Bank zal eind december volgen, zeggen ze.
2. je laptop. De Tulip Ego, waar ik al eerder over schreef, biedt vanaf februari 2006 een stuk of 10 mooie frontjes, maar helaas voorlopig geen eigen ontwerpen. Een gemiste kans denk ik. Het damesblad Margriet biedt dit wel in hun on-line shop, samen met notebookleverancier Acer. Voor 1099 euro heb je een Acer Aspire 5002WLMi met je eigen ontwerp.
Ondertussen doen creatievelingen het allang met stickers.
3. je postzegel. TPG-post biedt ons al sinds mei 2003 de mogelijkheid om je persoonlijke postzegel te maken. Ook een daverend succes volgens TPG met vooral kinderen en huisdieren als favoriete onderwerpen. Alleen versturen we niet zoveel kaartjes en brieven meer, maar voor huwelijks- en geboortepost natuurlijk heel leuk.
4. je auto. Akzo Nobel kwam in juni 2004 met de verwijderbare auto-lak Maskin, om je auto tijdelijk te personaliseren.
5. je bril. Ik heb al enige weken een nieuwe bril (click12 en klik hier voor de Nederlandse verkoopadressen), waarvan ik het montuur elke dag aanpas aan mijn kleding. Met een handig klik-systeem zet ik in 30 seconden een nieuwe montuur op mijn glazen. Het is nieuw en komt uit Italië, volgens mij ook hard op weg naar succes. Rudolph van Veen heeft er een op op de cover van zijn nieuwe kookboek. Twee vriendinnen van mij willen hem ook al.
6. je sportschoen. Nike bood al in 1999 de mogelijkheid om zelf je schoen personaliseren. Je kiest zelf je kleur en kunt ook een tekst op je schoen zetten. Alles met een hmakkelijk 4-stappenplan. Just do it......yourself. Vanaf 100 dollar. Je kunt er zelfs een strakke kadobon voor kopen. Ik kan helaas niet vinden of het een succes is, Nike zelf zegt er weinig over.

What's next, what's next?

TV als afstoffer

Ik zag, ik zag in september al het programma "Dancing with the stars", een stijl-danscompetitie waarbij ik vermoedde dat de bond van nederlandse dansscholen, Dance Masters het idee bij Endemol geopperd had. Dance Masters: "Onze aanmeldingen lopen wat terug de laatste tijd, stijldansen is niet meer in. Kunnen jullie niet een leuk format voor een TV-programma verzinnen?". Endemol: "Tuurlijk, we gooien er wat BN-ers in, een wedstrijdelement en veel emotie en human interest-interviewtjes en die aanmeldingen komen weer helemaal goed, let maar op." En ja hoor, zo gezegd zo gedaan. In een persbericht zegt Endemol ook: "We zullen het stijldansen weer 'vet cool' maken." Het is gelukt, mooie kijkcijfers en goede resultaten die leidden tot de Dance Masters Award 2005 voor "de persoon en/of organisatie die zich het afgelopen jaar heeft ingezet voor de promotie van de danswereld". Ja, ja... Toen ik dit zag gebeuren, dacht ik, dat moet ook kunnen met andere, in deze tijd ietwat oubollige hobby's en sporten, zoals, bijvoorbeeld, sportvissen. Wat BN-ers, een wedstrijdelement en veel emotie en human interest-interviewtjes en de sportvisakties vliegen weer de winkel uit. En wat schetst mijn verbazing? Iemand heeft het al bedacht, er is nl. een jeugdprogramma "Vissen is cool" op Nickelodeon. Vele sites verwijzen ernaar, "vissen is cool" krijgt bij Google 12.100 hits! Een hippe presentator en nog hippere BN-ers (in die doelgroep) en de jeugd doet de rest. Maar ook de volwassenen worden al bediend, al is het door Discovery Channel. Hier kun je kijken naar de sportvis-programma's Lake Escapes, Cast Out, Fishing on the Edge en Rex Hunt. Nog niet zaterdagavond bij een familiezender op prime-time, maar het begin is er. En wat kunnen we nog meer afstoffen en weer 'vet cool' maken? Klaverjassen? Punniken? Dammen? Postzegels verzamelen? Zeg het maar, alles kan volgens mij! Nog een leuk voorbeeld al is dat in NL zonder TV-programma verhipt, maar als trend overgewaaid uit Amerika: breien. Al een tijd weer helemaal hip, Amsterdam en ook Stadskanaal hebben al enige tijd een Stitch 'n Bitch-club.

IdeaCompany

Ik zie, ik zie mijn eigen bedrijf in wording. Het idee voor dit bedrijf werd geboren op 6 november 2004, het besluit om daadwerkelijk te starten nam ik op 22 juni 2005 en de naam koos ik definitief op 11 oktober 2005: IdeaCompany.
Op 1 januari 2006 gaat mijn IdeaCompany open, een bedrijf in toegepaste creativiteit. Ik ga de volgende B2B-diensten leveren:
1. het aandragen van ideeën voor een specifiek vraagstuk in een persoonlijk gesprek (personal brainstormer)
2. het leiden van brainstormsessies (brainstorm facilitator)
3. het deelnemen aan brainstormsessies (extra stormkracht)
4. het adviseren over en implementeren van ideemanagementsoftware (ideeënstroom on-line)

Mijn logo en huisstijl wordt ontworpen door ontwerpbureau KCND en mijn website wordt ontworpen en gebouwd door eThink.
Ik ben momenteel bezig mijn Raad van Advies samen te stellen, mijn afscheidsfeest bij mijn huidige werk te plannen, mijn marketingplan op te stellen en mijn openingsfeestje te organiseren.
Alle tips zijn welkom!

De week van de ....

Ik zie, ik zie en ik hoor op de radio vaak een aankondiging voor "de week van de ..." of "de dag van de ...". Denk aan het brood, lingerie, de mantelzorg, de chronisch zieken, etc. Ik vraag me dan af, is het hele jaar al vergeven? Is er een lijst van al die zinvolle en minder zinvolle thema-dagen en -weken? Is er een instantie waar je zo'n week of dag moet aanvragen? Bij de "Commissie van de themaweken" of zo?
Ik ben maar eens op zoek gegaan. De volgende weken en dagen kwam ik tegen (geen Commissie gelukkig):

De week van de/het ... in 2005:
ondernemer (28-mrt)
gezondheid (7-apr)
homeopathie (10-apr)
bollenstreek (15-apr)
poëzie (18-apr)
huisdier (13-mei)
zee (23-mei)
vooruitgang (16-sep)
leren (24-sep)
ontwerp (14-okt)
weten (19-okt)
lingerie (22-okt)
geschiedenis (29-okt)
oor (29-okt)
luisterboek (2-nov)
chronisch zieken (4-nov)
klassieke muziek (4-nov)
sieraad (2-dec)

En dan de themadagen in 2005:
rekendag (8-mrt)
vrouwendag (8-mrt)
boomfeestdag (16-mrt)
toekomst (23-mrt)
filosofie (16-apr)
secretaressedag (21-apr)
aarde (22-apr)
moederdag (8-mei)
vermiste kinderen (25-mei)
straatspeeldag (1-jun)
muziek (4-jun)
hoogbegaafdheid (11-jun)
dialoog (18-jun)
vaderdag (19-jun)
architectuur (2-jul)
wereldmuziekdag (1-okt)
ouderen (1-okt)
dierendag (4-okt)
leraar (5-okt)
mantelzorger (5-okt)
archievendag (29-okt)
aandeel (11-nov)
aids-dag (1-dec)

Ik zie dat sommige weken en dagen dubbelgeboekt zijn. Jammer. Gezien het feit dat er nog vele weken en dagen vrij zijn, kun je beter exclusief zijn op beter 5 oktober, 29 oktober en 4 november. Misschien moet er maar een leuke keukenkalender (of overzichtelijke website)komen die al deze PR-momenten voor ons, gewone Nederlanders bijhoudt, zodat we precies weten wat wanneer gepromoot wordt, door wie en waar we meer info kunnen vinden...

Innovaties in de congreswereld

Ik zie, ik zie dat de congressenmarkt behoorlijk conservatief is. Al jaren lang zijn de ingrediënten gelijk:
- een zaal in een standaard congrescentrum of een hotel
- een receptie waar hostessen je aan een naamkaartje en een congresmap helpen
- een dagvoorzitter die vaak een andere professie heeft en niet persé goed kan dagvoorzitten
- heel veel powerpoint-verhalen, soms wat interactieve workshops
- koffie met een koekje, lunch met een bordje aan sta-tafels en een borrel na afloop

Ik kom regelmatig op congressen en kom daar zeker ook om te netwerken. Soms denk je dat congresorganisatoren dat helemaal niet weten. Ze zouden zich daar veel meer op kunnen richten. De bezoekers hebben toch allemaal een gezamenlijke interesse en dat kan vaak leiden tot allerlei soorten van samenwerking, maar dan moet er wel contact kunnen plaatsvinden.
Want vind maar eens die ene persoon die je op de deelnemerslijst hebt zien staan en die je graag even wil spreken. Je hebt geluk als die persoon ineens achter je staat bij het lunchbuffet. De naamkaartjes zijn van een beleefde afstand vaak niet te lezen. Op singleparty's hebben ze daar al lang goede oplossingen voor verzonnen. Bij de matchmakers geef je aan wie je wil spreken en zij zorgen dat de gezochte persoon geïnformeerd wordt, via een message-bord met briefjes, een lichtkrant of via een projectscherm. Waarom neemt de congressenmarkt dergelijke concepten niet over?

Gelukkig zie ik af en toe ook leuke innovaties die congresbezoeken aangenamer maken:
1. een originelere locatie, bijvoorbeeld een kerk of een theater
2. bij kleinere congressen een gelegenheid waarin elke deelnemer even een 1 minuut spreektijd krijgt om een tip, advies, boek of website te delen met de rest
3. na afloop niet de hand-outs, maar een memory-stick met de presentaties
4. eventblogs als aanvulling op het congres. Op een eventblog kunnen deelnemers, sprekers, organisatie en andere partijen met elkaar communiceren. Het bereik van een evenement wordt vergroot: in de aanloop naar het evenement leren deelnemers elkaar via de eventblog kennen en kunnen ze er al hun stem laten horen, tijdens het evenement worden de bezoekers van het evenement zelf en de bezoekers via internet via de eventblog actief betrokken en na afloop van het evenement zijn er op de eventblog presentaties, foto’s, verslagen en video’s te vinden en kan het gesprek er worden voortgezet. Frank Janssen van Frankwatching is één van de initiatiefnemers.
5. innovatief stemmen. Geen stemkastjes meer huren, maar de zaal laten stemmen met de mobiele telefoon, zeer laagdrempelig en goedkoop. Mijn eigen collega's hebben de applicatie gemaakt, hopelijk komt deze service binnenkort op de markt.
6. vooraf al afspraken maken met deelnemers dankzij de event-specifiek social network platform van Sossoon. Vooraf kijken wie er komt, met welke profielen en interesses en vooraf al contact leggen en afspreken om bijv. samen te lunchen.

Ook leuk en verassend, maar nog niet gezien:
- een praktisch meeneembaar lunchpakketje en de mogelijkheid om buiten een wandeling te maken, bijvoorbeeld in groepjes ingedeeld door de organisatie met oog voor de profielen van de deelnemers
- een wand met "ik zoek" advertenties zoals op de Startersdag van de Kamer van Koophandel
- onderscheid in programma-onderdelen voor beginners op het onderwerp en voor gevorderden. Ik merk vaak dat beide groepen aanwezig zijn en bij een stuck-in-the-middle benadering hoort de gevorderde weinig nieuws en de beginner te veel onbekende termen.

Euroforum, Focus Conferences, Elsevier, Rai en alle andere congres- en beursorganisatoren: doe er je voordeel mee en verras ons eens! En vooral, besef dat mensen niet alleen naar een congres komen om nieuwe informatie aan te horen, maar ook om te netwerken. Benut dan ook de goudmijn van gelijkgeinteresseerde deelnemers!
Nawoord op 20 november: Seth Godin, de schrijver van o.a. "All marketers are liars" en "Purple cow" schreef op 13 november op zijn blog een vergerlijkbaar stukje: How to run a useless conference.